Elk jaar vind ik het weekend na mijn verjaardag aan de start van een bergrace. Het is waarschijnlijk koud en motregen terwijl ik me klaarmaak om 5800 voet over 15 mijl te klimmen, soms over glad basalt, soms onder het stille bladerdak van Fir, altijd neuriede langs de burble van de Wilson-rivier, mij serenerend met mijn eigen privé "Nike Air Pegasus 83 Herren Fijne verjaardag." De andere lopers weten niet dat ik er ben om te vieren, en toch zijn ze er ook om te vieren. We barsten in duizelig gejuich uit, terwijl de regen naar beneden komt en de wedstrijdleider de koerstopografie beschrijft. We grinniken om onze waanzin. Ik kom elk jaar terug om te rennen, om te vieren in mijn bizarre paradijs, met mensen die mijn soort gek zijn; die weten dat je kilometers kunt klimmen en rennen, en terecht komt waar je begon, maar niets zoals je begon.

In mijn paradijs is er een paradox. Alsof ik grote afstanden rond een berg reis, alleen om bij het begin aan te komen, heb ik de vraag beantwoord, wat de gekte bewijst die ik probeerde te weerstaan. Maar (en het is een cruciale 'maar') Ik heb het oordeel niet bevestigd, want in mijn wereld, waar hardlopen mijn pols is, is gek perfect. Bovendien heeft het niet gerechtvaardigd om de ene voet voor de andere te zetten, in een meedogenloos streven naar een betere wereld.

Steph Imig is een ouder, partner, leraar, schrijver, veganistische kok en avonturier uit Portland, OR. Ze zet zich in om de wereld waarin ze wil leven stap voor stap te cre?ren.

Ik had gisteren misschien wel het meest effici?nte lunchuur. In 54 minuten liep ik naar huis, liep met Bailey, nam een ??paar foto's van Post-Its om bij Caitlin in te dienen voor haar nieuwe boek

en pakte de lunch op bij een plek die Fuel heette en liep terug naar zijn werk. Het lijkt een beetje op Energy Kitchen - een uitgebreid gezond menu. Ik kreeg volkoren pasta met marinara saus, bizon gehaktballetjes en wat kaas. Ik dacht dat er minder kaas zou zijn, maar ik klaag niet.

Ik had mijn digitale spiegelreflexcamera (ook wel mooie camera genoemd) meegenomen naar mijn werk, zodat ik die foto's voor Caitlin kon maken. Ik maak mijn foto's meestal op het werk met een point-and-shoot. D-SLR's zijn zwaar en ik wil het meestal niet sjouwen, naast gymkleding en eten. Ze zijn ook luid, en ik zit in een hokje en wil niet dat Adidas Zx 750 Womens iedereen me hoort fotograferen. Gisteren kon het me niet schelen.

Als u uw digitale spiegelreflexcamera naar uw werk brengt, kunt u ook tijdens happy hour mooie foto's maken.

Ik ben de laatste tijd absoluut aan het verslappen en mijn houding is ook zo weerspiegeld. Als ik tegenwoordig niet train, krijg ik CRANKE. Zozeer zelfs dat ik de afgelopen dagen klaar was voor de kerstperiode. Wacht ... wat ?! Mijn favoriete tijd van het jaar?

Na een goede snelheidstraining gisteravond en 25 minuten op de fiets vanmorgen, ben ik blij dat te kunnen melden ... Ik ben weer gelukkig. Ik ga morgenmiddag een paar dagen naar huis om mijn favoriete vakantie met mijn gezin door te brengen!

Of misschien ben ik gewoon terug op een suikerhoog. Ik heb vanmorgen een chocolade goodie (mini-muffin? Ik weet niet echt wat dit is, maar het is goed) Nike Air Max 97 Femme in mijn havermout.

Ik merk ook dat hoe ouder ik ben, hoe meer ik geniet van het geven. Ik geniet absoluut van het ontvangen, maar geven maakt me duizelig. Ik heb de rest van mijn koekjes meegenomen om vandaag te werken en ik lach elke keer als iemand langsloopt. Ik heb gisteren meer kerstcadeaus voor mijn ouders gekocht en ik kan niet wachten om ze te geven!

Ik ben altijd iemand geweest die op zoek was naar een uitdaging. Er is gewoon iets dat ik leuk vind aan het stellen van een moeilijk doel, en dan plannen en hard werken om het te bereiken. Ik heb me voor het laatst gericht op trail-ultras en Spartaanse races. In juli voltooide ik mijn Spartaanse trifecta door samen met mijn man een Spartaanse sprint te lopen. Toen kwam ik thuis, douchte, dutte een uur en deed mee aan een lokale nachtelijke run van 12 uur die ik won, Adidas Gazelle Mujerwaarbij ik ook alle jongens versloeg en een parcoursrecord vestigde. Ik had zoveel plezier met alles (eerlijk gezegd, ik zweer het) en met het gezelschap van mijn twee stammen.

Ik merk dat zowel ultra- als Spartaanse races een unieke reeks uitdagingen bieden binnen een even unieke cultuur, en door beide te balanceren, heb ik mijn conditie verbeterd en andere aspecten van mijn leven positief be?nvloed. In deel één van deze tweedelige serie ga ik het hebben over de verschillen tussen Spartan en ultra.