Ik passeerde de finish Nike Internationalist Femme om 4:24:55 gemiddeld iets meer dan 10. min mijl. In het ideale geval had ik graag in de lage 4''s gezeten, maar ik was heel blij dat ik mijn venster van binnenkomen onder de 4:30 bereikte. Het was een verbetering van 16 minuten ten opzichte van mijn race in 2010, maar het was zo'n VERSCHILLENDE ervaring. Ik heb veel meer van de race genoten, effici?nter in de energie gedrenkt en gewoon een veel slimmere race gelopen. Ik herinner me dat ik na mijl 16 in 2010 de eerste straat afliep dat ik mijn tempo te veel liet oplopen en dat het me in de latere kilometers kostte. Deze keer bleef ik me meer bewust van mijn tempo en liep ik veel consistenter. Mijn splitsingen waren 2:04 voor de eerste helft en 2:20 voor de tweede met frequentere opnamepauzes in de tweede helft.

Ik ben echt blij met hoe goed ik de race heb gereden en ben gewoon Adidas Stan Smith Damen verder gegaan in de latere kilometers. Ik zou het absoluut niet hebben kunnen doen als het niet was voor alle liefde en energie die de toeschouwers aan de lopers hebben gegeven. De laatste vijf mijl werden omarmd met de gedachte dat het nog 4 jaar zou kunnen duren voordat ik terug ben en ik zal waarschijnlijk NYCM nooit ervaren zoals ik deed met Team ASICS voorafgaand aan de racedag.

Op de grootste marathon ter wereld had ik het geluk om een ??finisher te zijn en nog meer geluk te hebben om het met Team ASICS te hebben gelopen. Ik weet dat ik dit vaak zeg, maar het is voor altijd waar: ik ben vernederd om deel uit te maken van deze geweldige gemeenschap en dankbaar voor elke cheer, felicitaties en high-five die in het echte leven en via de interwebs gebeurt.

Vaak trek ik de groentelade van de koelkast open om een ??ui of een Nike Air Max Command Hombre avocado te krijgen, en daar staat het: een eenzame wortel. Ik koop wortelen die ze willen eten. Ik heb grootse plannen terwijl ik aan het winkelen ben om het soort persoon te zijn dat een wortel in stokken snijdt en ze in een doos naar het Nike Air Pegasus 83 Uomo werk brengt, ze om 11 uur uit mijn tas haalt en ze als snack eet. Maar dit is waarschijnlijk ongeveer twee keer in mijn leven gebeurd.

Hier zijn twee redenen voor: 1) Ik kan er geen last van hebben en 2) zelfs als ik kon, is de ruimte in mijn tas schaars wanneer ik ren of fiets naar mijn werk en de wortel is een niet-essentieel item.

Ik eet behoorlijk goed. En omdat ik geen vlees of eieren eet en slechts af en toe vis, zit er meestal veel fruit op mijn bord. Het is gewoon die eenzame oude wortel die in de bodem van de lade zit en naar me staart terwijl hij geleidelijk verwelkt en zacht wordt Nike Internationalist Mens voordat hij in de prullenbak wordt geslingerd die me dwars zit. Het spijt me wortel. Je verdiende beter dan dit.

Ik dacht erover om een ??sapcentrifuge te kopen. Dat zou me iets te maken hebben met mijn wortels. Ik zou ze kunnen persen Nike-Air-Max-95-Damen-c-79_80.html en ze van een onwaardig einde in de prullenbak redden. Maar ik herinnerde me dat mijn vader en moeder ongeveer 10 jaar geleden een sapcentrifuge hadden. We gebruikten het met grote opwinding en veranderden de inhoud van het gangpad van de supermarkt in groenten en fruit in vloeistoffen van verschillende kleuren (sommige aantrekkelijk, andere niet). Maar toen moesten we het schoonmaken en dat zorgde ervoor dat het ooit weer uit de doos kwam.

Toen de mensen bij Phillips aanboden me een sapcentrifuge te sturen, dacht ik hier over na. Toen dacht ik aan de eenzame oude wortel in de bodem van mijn koelkast. Ik dacht ook aan mijn keuken - de kleinste keuken in heel Londen. Als ik door zou gaan met ‘Come Dine With Me’ zou de cameraploeg buiten moeten staan ??en door het raam moeten filmen. Maar de juicer mensen vertelden me dat het Adidas Superstar Herren erg compact was en dat het in één minuut kon worden schoongemaakt. Dus zo ben ik het type persoon geworden dat een sapcentrifuge bezit.

Het kwam echter met een voorwaarde - ik zou ermee moeten instemmen om een ??sap per dag te drinken voor een week. Ik wist niet hoeveel wortels dat was, maar het klonk als een hoop tijd. Ik heb het heel druk. Ik ga van maandag tot vrijdag werken, geef twee hardloopgroepen twee avonden per week en help één keer per week met coaching bij mijn club. Ik train voor een ultramarathon, studeer voor een paar kwalificaties en voltooi het manuscript van mijn tweede boek. Maar toen zeiden ze dat ze me de nodige groenten en fruit zouden sturen en dat ik ‘Koop wortels die je waarschijnlijk niet eet’ zou kruisen van mijn lijst met dingen die ik die week moest doen. Dus ik ging akkoord.